Przejdź do zawartości

Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane/Oda XIV. Na gry azardowne

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Onufry Rutkowski
Tytuł Zabawki poetyckie rozmaitym wierszem polskim napisane
Data wyd. 1775
Druk Antoni Piller
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

ODA XIV.

NA
GRY AZARDOWNE.

Stemmata quid proſunt
Si luditur alea pernox
.Juven.[1]


Do wielu nieſzczęść, co kray naſz grążą
Gry azardowne paſmem ſię wiążą
W nich wſzyſtkie ſmaki
Kładą Polaki.
Gra u mnie może bywać uczciwa,
Ktora nie wiele złota przegrywa,
Grać dla zabawy
Nietraci ſławy.
Ale zbyt drogo ceniona karta
Nie wiele u mnie ſzacunku warta,
Kto wiele ſzuſtał,
Ten prędko uſtał.
Odmienny widzę wiek naſz od Przodkow,
Maią Rodzice Synow wyrodkow

Idą ich role
Na pancerolę.
Faraon w morzu ze ſprzętem tonie
Traci człek ſprzęty dziś w Faraonie
Tu ſobie płaci,
Co w morzu traci.
Nie nazbyt piękną ia rzeczą ſądzę
Od drugich wygrać znaczne pieniądze
Lecz ieſt ſzalony
W grze zatopiony.
Prawa dziś nowe ſobie ſtawiamy
W hańbie naywiękſzey chwały ſzukamy
A to nas cieſzy,
Co zgubić ſpieſzy.
Ten w ſobie pierwſzą zaletę czuie,
Ktorym naybardziey ſzczęscie kieruie
Do Maryaſza
Wſzyſtkich zapraſza,
Szlachetne tego Narodu ziomki
Walecznych Przodkow sliczne Potomki
W kęzie ſię cieſzcie
Bo wioſki wreſzcie.





  1. Przypis własny Wikiźródeł Stemmata quid prosunt... (łac.) — spreparowane zdanie, powstałe ze złączenia fragmentów dwóch zupełnie odrębnych zdań, o innym znaczeniu; pierwotnie autorstwa Juwenalisa, z jego VIII satyry (w. 1 i 10); w przekładzie: Jaki pożytek przynosi szlachectwo / Gdy uprawia się całonocny hazard.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Onufry Rutkowski.