Wojna chocimska (Potocki)
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Wojna chocimska | |
| Podtytuł | Poemat w 10 częściach | |
| Pochodzenie | Wojna chocimska, poemat w 10 częściach. Merkuryusz nowy. Pełna. Peryody. Wiersze drobne | |
| Wydawca | S. Lewental | |
| Data wyd. | 1880 | |
| Druk | S. Lewental | |
| Miejsce wyd. | Warszawa | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Cały tekst | |
| ||
| Indeks stron | ||
 Artykuł w Wikipedii
| ||
|
Wacław Potocki.
WOJNA CHOCIMSKA,
POEMAT W 10 CZĘŚCIACH.
WARSZAWA.
NAKŁAD I DRUK S. LEWENTALA.
Nowy-Świat N-r 39.
—
1880.
SPIS RZECZY.
Stron.
wojna chocimska[1].
Założenie i wezwanie 79 Wiek złoty 80 Apostrofe 81 Wiara w Polsce roku pańskiego 964. Unia z Litwą 1415 82 Wziął Konstantynopole syn Amuratów Mahomet r. 1451 82 Ustęp. Samson. Achilles. Herkules. 83 Aleksander. Hannibal 84 Ustęp 85 Pierwsze pakta polskie z Turki. Ustęp 86 Stefan król 88 Ustęp 88 Tatarowie 89 Kozacy 90 Stefan Potocki. Dzieża rzeka 91
Korecki. Moskwa. 91 Skinderbasza pod Buszą z Żółkiewskim o Wołochy ztraktował. 92 Ustęp. Osman. Ustęp 93 Skinder wojnę radzi 94 Tomsza. Alibasza 95 Otwinowski. Ożga posłem 95 Gracyan Turkowi podejżrany. Bethleem wojewoda siedmiogrodzki, żeby Polaki z Węgier odwabił, którzy cesarzowi na pomoc przyszli, Turków na Polskę poduszcza 96 Gracyan Turki rzeże. Traktuje z Polaki 97 Żółkiewski do Wołoch z wojskiem 97 Cecorska 98–1804 Osman się bierze do Polski 107 Osman meczet znaczy 108 Muftego rada 109 Wojnę rozradza 109 Za Olbrachta króla 110 Osman odpowieda 112 Mustafy rada. Odpowiedź Osmanowa 113 Sejm w Warszawie 113 Suplikacye 114 Posły wyprawują o posiłki 115 Chodkiewicz hetmanem 116 Lubomirski namiestnikiem polnego. Pieniądze 116 Wojsko 117 Kozacy. Pospolite ruszenie. Ustęp 118 Galantomi. Żołnierz z księgi 119 Domatorowie 119 Przygotowania na wojnę. Papież 120 Cesarz 121 Hiszpan. Wenetowie 122 Angielski król. Zima 122–123 Opisanie roku zbawiennego 1621 127 Apostrofe. Wiosna 127 Pierwszy obóz Lubomirskiego pod Skałą. Weweli do Lubomirskiego przyjechał na szpiegi 128 Komisarze. Lato 130 Chodkiewicz się łączy z podczaszym pod wsią Rzepnicą.
Urzędy wojskowe rozdaje 131 Hasło. Ustęp 131 Poranek. Pierwsza narada 132 Odprawa Wewelego 133 Most na Dniestrze. Ustęp 134 Zaćmienie 135 Trwoga wojska 136 Lubomirski się przeprawił 137 Wywód Mohiłów 138 Ustęp 139 Wojsko całe za Dniestrem 140 Chodkiewicz 140 Lubomirski. Ustęp 141 Położenie miejsca obozowi. Biernacki zbójca 142 Pierwszy podjazd 142 Sajdaczny. Brodawka 143 Sajdaczny na morzu. Sajdaczny na koniu i w Moskwie 144 Moskiewska transakcya 145 Sajdaczny przeciw Kozakom jedzie. Mościński 145–146 Fekiety. Wiadomość o nieprzyjacielu 146 Rusinowski Lisowczyki pryprowadził. Dzieła ich w Moskwie, w Czechach 147 Trwoga omyłką 148 Doroszeńko poseł kozacki do obozu przybył. Mowa jego. Odpowiedź Chodkiewicza 148 Posłowie do królewica wysłani. Ustęp 148 Zbytki 150–153 Pułki piesze, co były z Władysławem. Pułki jezne 153 Pancerni 154 Wojsko Zygmuntowe 155 Posłowie odprawują poselstwo 157 Odprawa posłów 158 Relacya poselstwa 158 Niepewne nowiny wojsko trwożą. Wyprawuje hetman na podjazd 159 Nie nie sprawią. Rada 160 Pułk Kozaków przyszedł do obozu. Kozacy wpadli na Turki. Osman ich dobywa 161 Bronią się i obronią 162 Czterysta ich obłądziło 162 Szturmują do nich Turcy, Głodem ich nie wymorzą 163 Mowa do Osmana 163 Respons i śmierć 164 Sajdaczny w niebezpieczeństwie. Znalazł Kozaki 164—165 Kantimirowa na obóz polski wyprawa 165 Wstręt odnosi 166 Południe. Kozacy na Kantimira wpadli 166–167 Szemberg i Weweli przyjechali do obozu 167 Kozacy przyszli 168 Jesień. Porównanie nocy ze dniem 171 Zarozumiałość pogański 172 Janczarowie. Słonie. Obraz wojska tureckiego 173–174 Imiona narodów wschodnich 175 Armata. Muzyka 175 Stada bydła. Ustęp 176 Staroświeckie rynsztunki 177 Wotum 177 Wróżki. Orda 178 Osman kwapi. Nabożeństwo naszych 179 Świt. Ochotny Chodkiewicz 180 Muzyka. Wojsko 180 Szyki 181–183 Mowa Chodkiewicza 183–186 Ochota. Harce 186 Pierwszy szturm do Kozaków 187 Husejm basza zabit 188 Tatarowie. Osman smutny. Rada wojenna 189 Chodkiewicz radzi w polu z Turki uczynić doświadczenie 189–190 Sobieski rozradza 191 Przykłady 192–193 Wjazd Władysławów do obozu 194 Poseł do króla 195 Tatarowie w Podole 195 Most na Dniestrze. Turcy na Opalńskiego uderzyli 196 Arciszewscy 197 Osman do nas szturmuje 198 Turcy uciekli. Nabożeństwo Chodkiewiczowe 199 Szturm do Kozaków 200 Zrażeni Turcy 201 Uciekają Turcy. Ciurowie Turków z pola spędzili 202 Obóz fortyfikują Polacy 205 Mowa do wodzów Osmanowa 206 Ustęp 208 Sen powieda Osmanowi wróżek 209 Szturm do Kozaków 210 Chodkiewicz posiłkuje 211 Orda rozbija wozy od Kamieńca 212 Osman głowy kozackie oszacował. Szturm do Kozaków 213 Naszy gotowi. Turcy strzelają z dział 214 Potrzeba. Sam Osman ucieka 215 Naszy w obozie tureckim, ale wygnani 216 Modlitwa Chodkiewiczowa 217 Ustęp. Osman duma 218 Rada u Chodkiewicza o nocnym napadzie 220 Chodkiewicz przeciwko temu 220 Wołosza co się przy naszych tułała, wyścinana 221 Turcy się zmykają z taborem na dół 223 Osman najmuje, żeby obóz polski zapalono 224 Weweli odjeżdża od nas 225 Turcy z dział strzelają i przeglądają nasze szańce 229 Szturm turecki na nasz obóz. Sładkowski i Życzewski
zabit 230 Szturm na Wejera stracony 231 Turcy wygnani z naszego obozu 231 Osman głupi. Rada u Chodkiewicza 232 Palczowski z listem od króla 233 Jarzyna znowu do króla wyprawion. Osman się znowu
burzy 234 Turecki na obóz polski napad potężny 235 Potrzeba w polu 235 Chodkiewicz. Sieniawski. Lubomirski 236 Lipski Piotr 237 Siedmiogrodzanie Gaborego 238 Osman smutny 238 Zienowicz kasztelan polocki poległ 239 Chorągiew Chodkiewiczowa wzięta 240 Chodkiewicz w pole wychodzi 241 Turcy paszują. Żałoba Chodkiewiczowa 242 Rada. Wejerowe zdanie 243–244 Sajdaczny radzi w nocy uderzyć na Turki 245 Sobieski 246–247 Przygotowanie do wycieczki nocnej 248 Nie nadała się nocna wyprawa 249 List od Raduła 250 Czeladź luźna 251 Turcy przestrzeżeni od naszych zbiegów. Kozacy w nocy w obozie tureckim. Obozu polskiego wizerunek 252 Mowa Sobieskiego do wojska zaporowskiego 253 Lubomirski potwierdza 254 Zieliński jedzie do obozu tureckiego 259 Karakasz basza 261–262 Karakasz szturmuje 263 Turcy przegrali i Karakasz zabit 265 Zabitego Karakasza w nocy biorą 267 Osmanowa żałoba 268 Królestwa różne 268 Koło generalne u Chodkiewicza 270 Lipski mówi 271 Chodkiewicz swoje rycerstwo zachęca 272–274 Kozacka nocna na Turki wycieczka 274 Chodkiewicz słabieje 275 Kochowski do króla. Harce 276 Zieliński powrócił od Turków 277 Dilawer przyjechał i wezyrem został 278 Dilawer swoję starość uważa 279 Kizlaraga. Ustęp 280 Arystypus 282 Wezyr z Kizlaragą 283 Kozacy w obóz turecki wpadają w nocy 283 Chodkiewicz świat żegna 284–286 Lubomirski bierze wielką buławę 289 Modlitwa Lubomirskiego 290 Rada u Lubomirskiego. Kozacy w obozie tureckim 291 Osman wesół. 292 Rada Dilawerowa 293 Napad na Lisowczyki 294 Weweli z patentem przyjechał 295 Napad potężny na obóz nasz 296–298 Lubomirski swych zachęca 298 Pisarscy 299 Turcy uciekają. Szemberg. Rzeczyccy 300 Rada u Władysława 302–305 Posłowie naszy do obozu tureckiego. Ceremonie 309 Posłowie, u Raduła 310 Osman znowu odmienia fantazyą. Strzela do naszych 312 Przygotowania do szturmu Kamieńca Podolskiego 314 Ustęp. Pierwszy sen żywot ludzki. Drugi sen śmierć 315 Armata do Kamieńca 317 Żywot spokojny 319 Żywot niespokojny 320 Wotum autorowe 321 Osman ciągnie do Kamieńca 322 Jana Lipskiego mowa 323 Języka dostali Lipscy 324 Lipski poległ 325 Sieniawski za Osmanem poszedł 326 Smotrycz rzeka Kamieniecka. Osman się dziwuje Kamieńcowi. Paniowce 327 Żwaniec 328 Posłowie naszy u wezyra 331 Posłowie u Raduła. Sobieski Kozaków wymawia 332 Raduł poduszcza na Kozaków 333 Sobieski odpowiada 235 Raduł radzi coroczne upominki. Sobieski odpowiada 335 Herb wołoski głowa żubrza. Weweli do posłów naszych przyszedł 336 Fortel naszych 337 Posłowie u wezyra. Wezyrowa propozycya 338 Pan bełzki (Żorawiński) odpowiada 339 Dilawer posłów zatrzymuje 340 Pakta z Turki: punkt 1 — 10 341 Pompa u Dilawera. Dilawer mówi 342 Pan bełzki. Wezyr do Tafarzyna mówi 342 Ruszają się do przywitania Ormana. Naszy posłowie 344 Okazałość turecka 345 Posłowie naszy przed Osmanem. Osmanowe odwiedziny 345 Mowa do Osmana pana bełzkiego 346 Dobra myśl Dilawera 348 Naszy się z Dilawerem żegnają. Turcy się biorą w drogę 350 Turcy się ruszają nazad 351 Mizerna ich postać 352 Naszy posłowie się wracają 353 Nabożeństwo naszych 354 Zygmunt się na Turków sroży 355 Anngrammatice Michael: Jam Lech 357 Sobieski i Leśniewski do Kozaków 358 Naszy się ruszają z obozu. Tatarzy nie zaspali zwyczajnéj kradzieży. Sobieski wyprawuje Gromadzkiego z Polanowskim na Tatarów. Zwycięża. Zakończenie 359–361 |
