Symfonie anielskie/Symfonia dwudziesta szósta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Żabczyc
Tytuł Symfonia dwudziesta szósta
Pochodzenie Symfonie anielskie
Wydawca Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd. 1913
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


Symfonia dwudziesta szósta.

Już ojcowie teraz święci
W otchłanie z dawna zawzięci,

Co jutrzenki wyglądali,
W swej tesknicy doczekali

Światła nowego u siebie,

Pragnąc dawno zasieść w niebie
Na pożądanej stolicy
W boskiej, da Pan Bóg, świątnicy.

Już proroctwa wypełnione

I obłoki otworzone,
10 

Mesyasz w ciele widomy
W stajni z bydłem położony,
Czysta Panna i szczęśliwa,
Która członeczki okrywa

Zbawiciela maluczkiego,
15 

Potomka dawidowego.

Weselcie się narodowie,
Gdy witają trzej królowie
Króla, człeka i kapłana;

Obietnica wykonana.
20 

Wstań pasterzu, jużci świta,
Niebieska rosa obfita
Na runo gedeonowe
Spadła, obacz dziwy nowe.

Nie był Dawid tak szczęśliwy,
25 

Chcąc z Betleem wody żywej
Na ochłodę, spracowany
Krwawobitnymi wojnami.

O szczęśliwszy dziś pasterze

Nad dawidowe rycerze,
30 

Którzy się tu dobijali,
Żeby mu wody dostali.

To prawdziwy strumień wody
Spłynął z nieba dla ochłody

Człowiekowi zmorzonemu
35 

I w otchłani zawartemu.
Wszyscy tedy zaśpiewajmy,
Powinną cześć oddawajmy
Bogu nieogarnionemu,

Dziś w żłobie położonemu.
40 


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.