Strona:Z martwej roztoki.djvu/159

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Gdybym znał Moc,
Któraby mogła spełnić me tęsknoty,
Prosiłbym, aby taki był mój zachód — złoty...
Aby po mnie została ta cisza — ten żal —
I ta droga, idąca w nieskończoność...

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Z_martwej_roztoki.djvu/159&oldid=2015869”