Ow dołoman cudacki; a za każdą miarą
Coraz to wyżéj kusy, świecił panią starą.
Nakoniec z częstéj mody, zaledwo nożyce
Wyłatać mu z kierei mogły rękawice. Tak przez ustawne rządu odmiany I nasz Polaczek[1] kochany, Goniąc już prawie ostatkiem, Świecić będzie....[2]. 1773, VII, 359 — 361.