Strona:Wszystkie reklamy są narracjami.pdf/4

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Ilustracja 2. Reklama prasowa perfum Fidji z 1982

Przeanalizujmy przestawioną powyżej reklamę perfurm Fidji. Możemy oczekiwać, że reklama ta pobudzi oglądających do stworzenia narracji, dostarczającej odpowiedzi na pytania, kim jest kobieta ze zdjęcia i co sprawiło, że znalazła się w sytuacji, w której ją widzimy. W książce Arthura Asa Bergera Ads, Fads and Consumer Culture: Advertising’s Impact on American Character and Culture znajduje się obszerna analiza semiotyczna tej reklamy[1].

Definicja Narracji

Narracje to historie. Są to teksty, mające liniową lub sekwencyjną strukturę, prowadzącą do rozwiązania końcowego. Narracje mają miejsce w określonym czasie i przestrzeni, i przedstawiają relacje o określonym znaczeniu.

W roku 1928 Vladimir Propp, rosyjski folklorysta, napisał książkę pt: Morfologia bajki, uznawaną za klasyczną analizę narracji[2]. Twierdził on, że wszystkie postaci w narracjach pełnią określone funkcje, które zdefiniował jako działania tych postaci i konsekwencje tych działań. Co prawda, Propp pisał o bajkach ludowych, lecz możemy zastosować jego nieco zmodyfikowaną teorię o funkcjach, do analizy reklam drukowanych, telewizyjnch i innych rodzajów tekstów.

  1. Rozdział 8: Analyzing Print Advertisements or: Six Ways of Looking at a Fidji Perfume Advertisement [w:] A.A. Berger, Ads, Fads, and Consumer Culture: Advertising’s Impact on American Character & Society. 6th ed. Rowman & Littlefield, Latham, MD 2021, pp. 167–182.
  2. V. Propp, Morphology of the Folktale (1928), University of Texas Press, Austin 1968.