Strona:Walerya Marrené - Kobieta czasów obecnych.djvu/71

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

pominąć tych, które, jakkolwiek skromne i rzemieślnicze, były zawsze w rękach kobiet i przez wiele wieków dostarczały im niemal jedynego sposobu utrzymania.
Do takich należy igła, która przy rozwoju innych kobiecych zajęć wymaga coraz więcej pracownic, bo całe zastępy kobiet, które dawniej same sobie szyły ubranie, dzisiaj nie mają na to czasu, ani też potrzebnej um ejętności. Dawniej każda z kobiet oprócz zwykłego szycia umiała wiele pięknych robót, haftów, wyszywań i t. p. Dziś, oprócz szwaczek zawodowych mało jest takich, któreby umiały igłą pracować.
Następstwem tego jest, że igła jako rzemiosło poszła w górę, a to, pomimo maszyn do szycia, które jakoby miały doprowadzić tysiące pracownic do głodowej śmierci. Dziś takie, które potrafią dobrze odszyć skrojony już stanik, płatne są od 10 do 20 rb. miesięcznie i zawsze mogą być pewne roboty, bo nawet skromne magazyny w tak zwany czas ogórkowy nie wydalają dobrej pracownicy.