Strona:Walery Łoziński - Zaklęty Dwór.djvu/262

miesięcy posiedzisz o chlebie i wodzie.
 — Parę miesięcy!.... — wyjęknął Ołańczuk z dziką złością.
 Pan mandatarjusz skinął tylko ręką, a barczysty policjant w okamgnieniu założył kajdany eks-żołnierzowi i za kark wyprowadził go z kancelarji.
 Pan mandatarjusz odsapał i odkrząknął należycie i spojrzał na zegarek.
 — Pierwsza! — zawołał tak przestraszony. — Niech djabli porwą, człowiek jak koń pracuje! — Przed czwartą porwałem się z łóżka i do pierwszej nie można było odetchnąć.
 Pan Chochelka niemem tylko westchnieniem zawtórował skardze swego czcigodnego pryncypała.
 — W tej chwili z trzaskiem rozwarły się drzwi, a pani sędzina wpadła zadyszana do pokoju.
 — Ty nic nie wiesz! — krzyknęła z pełnej piersi na wstępie.
 Pan mandatarjusz wytrzeszczył oczy.
 — Sięczkowska tu była z Oparek!
 — I cóż?
 — Powiadam ci dziwne rzeczy dzieją się we dworze! — trzepała prędko jakby w obawie, aby jej kto nie uprzedził.
 — Cóż przecie?
 — Wyobraź sobie ten przybysz nieznajomy, ten Czort.... Czort.... at djabeł go tam wie jak się nazywa!
 — Katilina?