Ta strona została przepisana.
prace missyonarskie. Z Polski bowiem wysłał Bruno missyonarzy do Szwecyi a nawet wyświęcił, oczywiście wraz z biskupami polskimi jako assystentami, biskupa dla tego kraju, wyczekiwał jego relacyj i missyą z Polski kierował[1]. Jakkolwiek niektórzy z pisarzy starają się w śmieszność te usiłowania Brunona obrócić[2], to jednak widocznie nie były one tak dalece pozbawionemi gruntu, skoro myśl apostołowania Szwecyi, podyktowana zapewne myślą rozszerzenia prowincyi metropolitalnej polskiej i po śmierci Brunona pozostała w kościele polskim, a dowodem tego jest wysłanie Osmunda, biskupa wyświęconego w Polsce, nieuznającego zwierzchnictwa Hamburga, do Szwecyi w pierwszej połowie wieku XI.[3], więc
- ↑ Ustęp z listu Brunona »Inter haec non lateat regem, quia episcopus noster — cum egregio monacho, quem nostis Rodberto ultra mare in euangelium Svigis transmiseram — quomodo venientes nuncii verissime dixerunt, ipsum seniorem Suigiorum, cuius dudum uxor christiana erat, gratias Deo baptizavit«. Bruno udziela tej wiadomości Henrykowi II. jako królowi »qui me perfecit in euangelio«. Nie sądzimy jednak aby to wskazywało na jakiś stosunek zależności między Henrykiem II. a krajami przez Brunona nawróconemi.
- ↑ Dehio, Gesch d. Erzb. Hamburg-Bremen l. c. I. str. 156 i 157.
- ↑ »Adami Gesta Hammab. Eccl. pontif.« około r. 1055 »Emund... non multum de nostra religione curavit, habuitque secum episcopum nomine Osmund, acephalum, quem dudum Sigafridus Nortmannorum episcopus Breme scolis docendum commendavit. Verum is postea beneficiorum oblitus, pro ordinatione Romam accesit, indeque repulsus, per multa loca circuivit erroneus, et sic demum ordinari meruit a quodam Poloniae archiepiscopo. Tunc veniens Suediam, iactavit se a papa consecratum in illas partes archiepiscopum«. (MG. SS. VII. str. 340). Ustęp ten napisany zbyt namiętnie, świadczy jednako tem, że w Polsce łaczono może pewne z wyświęceniem Osmunda widoki — lecz na skutek zabiegów Hamburga musiał Osmund opuścić Szwecyę i zmarł w późnym wieku w r. 1070 w jednym z klasztorów angielskich.
