Strona:Traktat Wersalski.djvu/215

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

działające pod ich kontrolą, a przeznaczonych na zapewnienie działalności na tychże terytorjach wszystkich ubezpieczeń społecznych i państwowych.

Mocarstwa, którym odstąpione zostaną te fundusze, będą miały ścisły obowiązek wprowadzenia w wykonanie zobowiązań, wynikających z tych ubezpieczeń.

Warunki tego przeniesienia rezerw zostaną uregulowane przez specjalne konwencje, które zawarte zostaną między Rządem niemieckim a interesowanemi Rządami.

W razie, gdyby specjalne konwencje nie zostały zawarte zgodnie z ustępem poprzednim w ciągu trzech miesięcy od uprawomocnienia się niniejszego Traktatu, to warunki przelewu będą w każdym z osobna wypadku przedłożone komisji, złożonej z pięciu członków, z których jednego zamianuje Rząd niemiecki, jednego — drugi Rząd interesowany, a trzech zamianuje Rada Administracyjna międzynarodowego Biura Pracy z pośród obywateli innych Państw. Ta komisja, stanowiąc większością głosów, obowiązana będzie w ciągu trzech miesięcy od swego ukonstytuowania się przyjąć wnioski i przedłożyć je Radzie Związku Narodów; decyzje Rady będą musiały być natychmiast uznane przez Niemcy oraz drugie Państwo interesowane za ostateczne.


CZĘŚĆ XI.
ŻEGLUGA POWIETRZNA.

ARTYKUŁ 313.

Statki powietrzne przynależne do Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych będą miały zupełną wolność przelotu i lądowania na terytorjum i wodach terytorjalnych Niemiec oraz będą korzystały z udogodnień, przysługujących niemieckim statkom powietrznym w wypadku niebezpieczeństwa na lądzie lub na morzu.


ARTYKUŁ 314.

Statki powietrzne przynależne do Mocarstw sprzymierzonych i stowarzyszonych w tranzycie do któregokolwiek kraju obcego korzystać będą z prawa przelotu nad terytorjum i wodami terytorjalnemi Niemiec, bez wylądowania, z zastrzeżeniem co do regulaminów, wydanych przez Niemcy i jednako stosowanych do powietrznych statków Niemiec, oraz statków krajów sprzymierzonych i stowarzyszonych.