Strona:Traktat Wersalski.djvu/161

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
CZĘŚĆ X.
PRZEPISY EKONOMICZNE.

DZIAŁ I.
STOSUNKI HANDLOWE.
ROZDZIAŁ I.
URZĄDZENIE STOSUNKÓW HANDLOWYCH, OPŁATY I OGRANICZENIA CELNE.
ARTYKUŁ 264.

Niemcy zobowiązują się na wwożone na terytorjum niemieckie towary, produkty naturalne lub wyroby któregokolwiek z Państw sprzymierzonych lub stowarzyszonych bez różnicy terytorjum, z którego one pochodzą, nie nakładać opłat i ciężarów (włączając w to podatki wewnętrzne) innych lub wyższych, niż te, które będą nałożone na te same towary, produkty naturalne lub wyroby któregokolwiek innego z Państw sprzymierzonych i stowarzyszonych lub jakiegokolwiek kraju obcego.
Niemcy nie utrzymają ani też nie wprowadzą żadnych zakazów, ani ograniczeń wwozu na terytorjum niemieckie wszelkich towarów, produktów naturalnych lub wyrobów, przychodzących z terytorjum któregokolwiek z Państw sprzymierzonych i stowarzyszonych i to bez względu na okolicę z której przychodzą — zakazów i ograniczeń, które nie rozciągłyby się również na wwóz.


ARTYKUŁ 265.

Niemcy zobowiązują się ponadto w stosunku do importu nie wprowadzać na szkodę handlu któregokolwiek z Państw sprzymierzonych i stowarzyszonych żadnych różnic w porównaniu do któregokolwiek innego z tych Państw lub do któregokolwiek obcego kraju, nawet w sposób pośredni, jako to za pomocą urządzeń celnych lub postępowania celnego, albo metody sprawdzania lub analizy, albo warunków opłacania cła, albo metody rozróżniania lub tłomaczenia taryf, lub wreszcie wykonywania monopolów.