Strona:Stanisław Witkiewicz-Matejko.djvu/199

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

nia uczucia, szedł przez cały obraz, od przedmiotu do przedmiotu i modelował z jednaką ścisłością i równie ostro każdy szczegół.
Matejki obraz jest często, wbrew doskonałości fragmentów, źle zbudowany pod względem formy, wadliwy w liniach i w użyciu światła. Plastyka jest rozmieszczeniem tonów świetlnych odpowiednio do nachylenia różnych płaszczyzn bryły, w stosunku do promieni światła. Matejko, tak dosko-