Ta strona została przepisana.
NIEWIASTO, nie jesteś tylko dziełem Boga, ale i ludzi; oni wyposażają cię nieustannie pięknością swych serc.
Poeci przędą dla ciebie przędzę z złocistych nici wyobraźni, malarze nadają postaci twej świeżą zawsze nieśmiertelność.
Morze daje ci perły, kopalnie darzą cię złotem, ogrody lata otulają, pokrywają cię kwiatem, byś jeszcze była drogocenniejsza.
Żądza mężczyzn rozlała blask na twą młodość.
Napoły jesteś kobietą, napoły zaś snem.
