Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/362

– 316 –

 O dobrem przystawaniu tłoka, przekonywa nas podczas jazdy ilość zużytéj pary, a najlepiéj w czasie spoczynku maszyny, przez postawienie tłoka na. martwym punkcie t. j. w kierunku korby, puszczając na niego parę. Jeżeli tłok nie jest szczelny, to słychać syczenie dobywającéj się pary przez obrączki dychtunkowe, przechodzącéj na drugą stronę tłoka, którą wypuścić można z cylindra, otwierając kurek tak nazwany ekstrakcyjny. Przy tłokach, w których obrączki dychtunkowe rozparte są sprężynami i śrubami, reparacya jest łatwą, należy tylko otworzyć cylinder i podociągać sprężyny śrubami.
 Nawet przy nowszych tłokach z obrączkami stalowemi, które się same rozpierają, rewizyę tłoków należy często odbywać, aby tworzenia się rysów lub zadrów na ścianach cylindrów nie dopuścić.
 Uszczelnianie tłoka sprężynami, powinno tylko o tyle być silne, ile tego wymaga szczelność, ażeby para nie przechodziła z jednéj strony tłoka na drugą; zbyteczne bowiem wytężenie sprężyn utrudnia ruch maszyny przez silne tarcie i przed czasem nie potrzebnie je niszczy.
 Wszystkie oliwiarki powinny być często i starannie czyszczone, knoty zakładane nowe, albowiem ruch spokojny i trwałość maszyny, spoczywają głównie na dobrém użyciu smarów, które są jedynie w stanie zapobiedz szybkiemu niszczeniu się części podlegających tarciu. Nawet palenisko i dymnicę winien maszynista od czasu do czasu sam osobiście rewidować, chociaż do czyszczenia tychże, osobni robotnicy będą użyci. Sprawdzić także powinien, czy ruszt jest cały i prosty, gdyż jak tylko pojedyńcze sztaby rusztu są pogięte, to łatwo się przepalają; zatém każdą przepaloną sztabę należy wyjąć i nową zastąpić, przez taki bowiem otwór, kawałki palących się węgli wpadają do popielnika, rozpalają ruszt od spodu, i takowy topią.