Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/234

– 188 –

ruchu maszyny zaraz słychać bicie w łożyskach, co może za sobą pociągnąć pęknięcie trzona i nieregularny bieg maszyny.

Fig. 82.

 Na drogach z mocnemi spadkami, dla pokonania oporów pociągu przez lokomotywę, zwiększa się ile możności jéj tarcie o szyny, a to przez związanie jeszcze jednéj lub dwóch pozostałych osi z osią kół pociągowych. Wiązanie to czyli kuplowanie osi, uskutecznia się za pomocą trzonów wiążących (kuplowych) BCA (figura 92), których głowy czyli kluby A i B, podobnymi są do głów trzonów korbowych i obejmują czopy utwierdzone wprost na piastach, albo na oddzielnych korbach kół biegowych A i B, jak rysunek przedstawia. Głowy a raczéj łożyska mosiężne tak trzonów korbowych (fig. 82), jako i wiążących C (fig. 92), opatrzone są oliwiarkami, aby dla usunięcia wielkiego tarcia podczas ruchu, można je było smarować.