mogą dotyczyć zasięgu rozwiezionych kotwic pogłębiarki, obszaru prowadzonych prac podwodnych itp. Jeżeli nie znamy jezyka gospodarzy – posługujemy się angielskim. Specjalistyczną morską terminologię zawiera niezwykle użyteczny „Morski nawigacyjny słownik frazeologiczny” wydany przez PRS w oparciu o tekst angielski, zatwierdzony rezolucją IMCO z 1977 roku. Na wodach rosyjskich pomocnym może być czterojęzyczny „Wojenno-morskij razgowornik”. Niemiecką, duńską, rosyjską i angielską terminologię – przełożoną na polski zawiera „Dziesięciojęzyczny słownik żeglarski” Barbary Webb, Teresy Dudzic i Jerzego Knabe. Najłatwiej osiągalne są „marginesy” z miesięcznika „ŻAGLE” na których Adam Piechal prowadził kurs „Yachting English”. Chociaż minimalna znajomość języka angielskiego przez skippera jachtu jest wskazana w portach skandynawskich. W portach Litwy, Łotwy i Estonii, poza sytuacjami zagrożenia – trudno będzie znaleźć rozmówców po rosyjsku.
Wchodząc do obcego portu prowadzimy nasłuch na kanale 16-tym UKF. Jeżeli jest to port niemiecki – podnosimy pod lewym
