Strona:Poezye Konstantego Piotrowskiego.djvu/197

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
· · · · · · · · · · · · ·
· · · · · · · · · · · · · · · · ·
IV.

O wy! co w silnym zaciekli uporze.,
Nie chcecie wierzyć ile złoto może,
Słuchajcie co Muza powie;
Raz zabrakło Cesarza Światu i Rzymowi.
Jaki zakres godności dla zasług i cnoty!
Próżne nadzieje!. — Oto Pretoryjskie roty,
Stare Cezarów obiegły mieszkanie,
Ich Herold ile głos dosięgnąć zdoła,
W cztery strony woła,
„Berło świata na sprzedanie.“