Strona:Poezye Brunona hrabi Kicińskiego tom I.djvu/179

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Gdy wzgardziwszy zabawami,
Lubimy rozmyślać sami;
Gdy przyjaźni związek święty,
Już mniej mocne ma ponęty;
Gdy wprzód w świecie zakochani,
Dziś nas wiąże tęschność tkliwa,
Ah! racz mi powiedziéć pani,
Ja się to czucie nazywa?