Ta strona została przepisana.
DERAR,
POWIEŚĆ WSCHODNIA
W DWÓCH KASYDACH.
KASYDA rzeczownik żeńs. Od słowa arabskiego kasada, zmierzał do celu, zbliżał się, był umiarkowanym, znaczy dosłownie: poema zupełne, w którém żadnej miary, żadnego wiersza niebraknie (poema justo numero versuum constans). Poema bowiem tak nazwane, zawierało początkowie nie mniéj ani więcéj jak trzydzieści distichów. Nie zawsze poeci wschodni, zwłaszcza późniéjszych czasów, pilnowali się tego prawidła. Kasyda, wzięta w dzisiéjszém znaczeniu, odpowiada naszéj elegii, idylli, panegerykowi i powieści, stosownie do tego jak opowiada jakie zdarzenie, opiéwa pochwały czyje, kreśli obrazy brane s przyrodzenia, lub opłakuje jaką stratę; długość jéj zależy od woli autora.
Poezija arabska obfituje w kasydy. Przedmiotem ich są najczęściéj obrazy brane z życia koczujących Beduinow. Zdarza się nieraz, że kilka pokoleń błąkających się po Arabii, zatrzyma się przy jedném pastwisku. Zawarte wówczas zwiąski miłości i przyjaźni muszą się zrywać,
