Ta strona została uwierzytelniona.
kiego świata znajdowali w niej osobistą i polityczną satyrę, gmin bawiące go przygody; lubownicy romansowości, cuda niestworzone, młodzi dowcip, wiek dojrzały nauki moralności i polityki, opuszczona starość i zawiedziona duma, maxymy zgryźliwej i gorzkiej mizantropji.
Cel satyry, różny jest w róznych jej częściach. Podróż do Lilliput maluje dwór i politykę Anglji; Sir Robert Walpole wystawiony jest w osobie pierwszego ministra Flimnap[1], i nie wybaczył tego Swiftowi stale się opierając wszelkim zamiarom sprowadzenia dziekana do Anglji.
- ↑ Wielki podskarbi państwa Lilliputów, co spadłszy z liny na której tańcował, i trąciwszy o jedną z poduszek królewskich nogę sobie złamał — jest to Walpole którego dymissya w 1717 jedynie tylko za wstawieniem się księżny Kendal nie była przy-
