Ta strona została uwierzytelniona.
Drahomir.
Jakże tu zaprzeczyć lub potwierdzić. Józwowicz ma inny rozum, mój książę.
Książę.
A widzisz! inny? Ja jego i niecierpię i boję się i lubię, ale mówię ci, żyćbym bez niego nie mógł: słyszysz.
Drahomir.
Rozumny i poczciwy człowiek.
Książę.
Poczciwy? to dobrze, aleś ty lepszy, boś nie demokrata. Ja ciebie kocham, Drahomir! Stelka, ja jego koch... A, niéma jéj.
Drahomir.
(całując go w ramię) Dziękuję księciu.
Książę.
Dalibóg, żebym miał drugą córkę, tobym ci ją, tego....
Drahomir.
O! nie mów tak, książę. (n. s.) Tak, trzeba uciekać.
Książę.
Chodź na cygaro. Zawołamy tamtych i pogawędzimy trochę. Hej, Józwowicz! Pretwic!
Józwowicz.
(wchodząc) Co książę rozkaże?
