Strona:PL Zieliński Gustaw - Poezye, tom I.pdf/233

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
DO AUGUSTA O.
(przesyłając mu zbiór moich wierszy).


Miłość — szczęściem tego świata,
Mary — niebios są natchnieniem;
Goń, gdy służą młode lata,
Za miłością, za marzeniem.

Marzyć — lecić w złudzeń kraje,
Kochać — niecić płomień chęci;
To nam tylko pozostaje
Na tej niwie niepamięci

Ja kochałem ziemi bóstwa,
I marzyłem lepsze światy,
I do wianka z roślin mnóstwa,
Gór i dolin brałem kwiaty.

Lecz w tym wianku, jak w naturze,
Gdy na dzikie spojrzysz niwy,
Możesz znaleść wonną różę,
Pośród ostów i pokrzywy.