Strona:PL Z obcego Parnasu (antologia).djvu/219

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

∗                ∗

Drzewa ci się koronami
Kłaniają o miła
I proszą „pozostań z nami
Bo-byś zasmuciła”

Każda gałąź swą nagina,
Niby ramionami
Wabi, szepcze: „ty jedyna!
Pozostań tu z nami”.