Ta strona została uwierzytelniona.
Upewniam pana!
Zważmy, mniejsza o to!
Dokądże z tobą przyjaciółko bieżę?
Poznaj tam siebie, czy widzisz tam w dole
Twéj czci i sławy nieśmiertelnéj pole?
Czuję się tylko w ziemskiéj atmosferze.
Tam twoje dzieło! spojrzyj tylko z góry!
Dzieło, co inne utwory przyćmiewa;
A rozjaśniając mrok życia ponury,
Jak gwiazda pierwszéj wielkości olśniewa,
Patrzaj, jak ono wszystkich widzów wzrusza:
Z wnętrza je swego wysnuła twa dusza
W najczystszéj życia i marzeń twych chwili;
A wykonałeś mądrze, pracowicie.
