Ta strona została uwierzytelniona.
Nie wiesz tworzenia
Jaki cel, skutek,
Jaki kres życiu naznaczył Bóg?
Lecz wiesz, że smutek,
Radość, marzenia,
Boleść — to szczeble twych w niebo dróg.
Zapomnień fala,
Przepaść i cienie
Wchłoną to wszystko, czem włada ruch, —
Jedno istnienie
Duszy człowieka
Wieczne — jak Twórcy wieczysty duch.
W życia rozterce
Prawdy niezbite,
Wskazując wieczność, wiodą cię doń;
Cierniem przebite
Ukój swe serce
I wznieś ku niebu błagalną dłoń!
