w szlachetnym zamiarze przywrócenia
tej ziemi
jej dawnej chwały i swobody.
Tablicę tę, ku jego pamięci,
umieściła tu siostra jego
Okres wojny greckiej oczywiście nie był odpowiedni do pisania wierszy. To też Byron nie wiele tworzył w tym czasie i tylko w dzień swych urodzin, gdy kończył lat 35, napisał piękny wiersz, który tu częściowo przytaczamy, a w którym znać, jakby przeczucie śmierci.
Czas spocząć sercu, które nieudolną
Iskrą przestało dąć w innych pożogę,
Ale choć już być kochanym nie mogę —
Niech mi kochać będzie wolno.
Pożółkły liście mojego żywota,
Zmarły miłości kwiaty i owoce,
Został mi tylko smutek i tęsknota —
Rak toczący dnie i noce...
Lecz nie tak, nie tu — mary te zadumne
Wstrząsać powinny dziś duszy mej tonie —
Gdy chwała wieńczy bohatera trumnę
Albo wawrzyn jego skronie...
