runków rozwodu nakazywał, aby dawna pani Guiccioli osiadła u rodziców; Byron zamieszkał w jednym domu z kochanką i nie rozstawał się z nią aż do dnia, w którym odjechał do Grecyi.
W Rawennie mieszkał Byron blizko dwa lata. Napisał tam, prócz wielu liryk (Oda do Wenecyi), trzy tragedye: Marino Falieri, Dwaj Foskarowie, Sardanapal; dwa mysterya: Kain, Niebo i Ziemia; dalej „Proroctwo Dantego,” Widzenie Sądu, Werner; nadto kilka pieśni Don Juana. Dwie pierwsze tragedye, napisane w stylu klasycznym, wysnute są z dziejów Wenecyi; autor maluje tu po mistrzowsku konspiracje, ale ludzie wychodzą blado: są to zimne postaci retoryczne.
Sardanapal natomiast odznacza się niezmiernie oryginalnem pojęciem tego króla: jest to rehabilitacya potępionego. Przytem Byron maluje tu odrodzenie własne pod wpływem miłości. Obok Sardanapala jest tu piękna grecka niewolnica Myrra.Greczynka choć gardzi barbarzyńcami, kocha króla. Sardanapal żyje w rozkoszy, śród miłości, muzyki, wi-
Strona:PL Wrzesień - Lord Byron.djvu/58
Ta strona została przepisana.
