Ta strona została uwierzytelniona.
miała ostrzedz więźniów parawanowych, gdyby goście wychodzili.
Pół do dwunastej wskazywał zegar, gdy zniecierpliwiona Mańka weszła do przedpokoju.
— Oni chyba nie mają zamiaru opuszczać naszego domu... — rzekła zniecierpliwiona. — Muszę im wydzwonić dwunastą.
— Jakto?
Ewka wychyliła się z za parawanu.
Z moździerzem w jednej, a nożem w drugiej ręce stanęła Mańka w drzwiach i miarowo wydzwoniła godzinę dwunastą.
Skutek okazał się znako-
