Ta strona została przepisana.
I oto życie, nagle, zgiełkiem swego znoju,
Naruszy nicość w grobów zamkniętą spokoju,
I odtąd wciąż napróżno nieszczęśliwe cienie
Z letejskich nurtów będą piły zapomnienie.
[J. MOREAS.]
I oto życie, nagle, zgiełkiem swego znoju,
Naruszy nicość w grobów zamkniętą spokoju,
I odtąd wciąż napróżno nieszczęśliwe cienie
Z letejskich nurtów będą piły zapomnienie.
[J. MOREAS.]