Strona:PL Tadeusz Boy-Żeleński - Dziewice konsystorskie.djvu/63

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


greckiem ius conubii, umarzał takie małżeństwo jako nieistniejące z powodu error in persona.
Albo np. w wiekach średnich ktoś prosił przez swatów ojca o rękę młodszej córki i sam czy per procuram brał z nią ślub. potem pokazało się, że ojciec dał mu za żonę córkę starszą, czy wogóle inną niż tę o którą on prosił (tak postąpił już Laban, dając Jakóbowi Lię zamiast Racheli). Na reklamację oszukanego, Kościół unieważniał małżeństwo z powodu error in persona.
Tego rodzaju pomyłki dziś się już nie zdarzają, ale paragraf w Kanonach został. Otóż autor zwraca uwagę na możliwość wyzyskania go dla celów współczesnych.
Według nauki Kościoła, w osobie (persona) ważniejsza jest dusza (za której odkupienie Chrystus poniósł śmierć krzyżową), niż ciało. Error in persona można więc brać jako pomyłkę co do duszy, charakteru osoby. Ktoś poślubia pannę, w przekonaniu, że to osoba pobożna, łagodna i t. p. Po pewnym czasie, przekonywa się, że to bezbożnica, gwałtowna i t. p. Prawodawstwo cywilne uznaje niezgodność charakterów uniemożliwiających współżycie małżeńskie. Obecnie, może Kościół przeprowadzić ten punkt widzenia na podstawie paragrafu o error in persona.
Nie trzeba do tego żadnych soborów. Wystarczy zwykłe wyjaśnienie kurji papieskiej. Przecież w tej drodze ogłoszono przed paru miesiącami, że w rocie przysięgi ślubnej u kobiet opuszcza się „posłuszeństwo małżeńskie“.
Posyłając ci cudze uwagi o error in persona, proszę, byś przy ich ewentualnem uwzględnieniu