ną, ponieważ górująca antypatya tak wiele ze spotkanego odpycha, że nie pozwala na zadowolenie. (Mamy tu do czynienia z tem, co w literaturze teozoficznej opisują jako najniższą sferę świata astralnego). Chcąc twory duszne tego rodzaju porównać z czemkolwiek w świecie fizycznym, powiedzieć można: one odpowiadają ciałom fizycznym stałym. Ogień żądz, tak powinna nazywać się ta sfera materyalizacyi dusznej. — To co z tego ognia żądz zawiera się w duszach ludzi i zwierząt, wyraża się w zmysłowych popędach niższych, w górujących instynktach samolubnych. — Drugi rodzaj tworów dusznych cechuje się tem, że w nim obie zasadnicze siły są w równowadze, zatem sympatya i antypatya z równą mocą w nim działają. Ten rodzaj spotyka inne twory z pewną neutralnością; oddziaływa na nie jako pokrewny, nie pociągając ich ani odpychając szczególnie. Niema między nim a środowiskiem stałej granicy. Pozwalają one stale innym tworom z otoczenia oddziaływać na siebie; można je przeto przyrównać do ciał płynnych w świecie fizycznym. W charakterze ich przyciągania nie leży chciwość. Działaniem, które tu mamy na myśli będzie np. odbieranie barwnych wrażeń przez ludzką duszę. Kiedy odbieram wrażenie czerwonej barwy, chwytam pewną neutralną podnietę z otoczenia, Dopiero kiedy pojawi się na skutek tej podniety upodobanie do czerwonej barwy, rozważać można
