Strona:PL Stanisław Ignacy Witkiewicz-Szkice estetyczne.djvu/120

oczami, zapomniał człowiek o swojej wyobraźni, która, jak niepodlewany kwiat, zaczęła więdnąć i usychać. Stała się ona tylko narzędziem pomocniczem dla odtwarzania widzialnego na zewnątrz, ale straciła swoją moc twórczą, odśrodkowe promieniowanie. Nawet malując rzeczy wyobrażone, a nie koniecznie kopiując daną naturę, starał się artysta dociągnąć swoją wizyę do takiej kopji, pod względem możności wywoływania złudzenia rzeczywistego świata.
 Teraz możemy odpowiedzieć na pytanie: czem jest Sztuka monumentalna.
 Jest to twórczość, płynąca z wyobraźni, na tle intuicyi budowy formy, tkwiącej w każdym człowieku, w jego związku z całym wszechświatem. Nauczenia ludzi na nowo tego jedynie istotnego dla malarstwa swobodnego stosowania, nie obciążonej rzeczywistością wyobraźni, do twórczości, wziął sobie za zadanie Antoni Buszek. Zaczyna naukę swoją od dzieci, których zdolność wyobrażania jest jeszcze w stanie czystym. Zaczyna od Sztuki zdobniczej, ale twierdzi, że metoda jego nauczania da się rozciągnąć na cały zakres malarstwa i rzeźby. Przypatrzmy się bliżej jego metodzie i posłuchajmy jego dowodów, popartych w rzeczywistości zdumiewającymi rezultatami, jakie otrzymał w szkole swojej w Krakowie.
 Wiadomo, że dzieci bardzo wcześnie, od jakiegoś czwartego do siódmego roku życia, za-