Strona:PL Sofokles - Antygona (Kaszewski).djvu/76

Czego bodajby Dola nie spełniła! Bóg chce czy nie chce — powiada — on zburzy Cały gród nasz ze szczętem. Choćby brzemię Gniewów Zeusowych upadło na ziemię, On nie ustąpi; błyski dlań Zeusowe — Gromy — to tylko ciepło południowe. Godłem więc jego — człowiek nagi wcale, Którego ręka zbrojna jest pochodnią, Wybuchającą płomieniem, a pod nią W złocistych głoskach napis: miasto spalę! Zuchwalstwo swoje przepłacił śmiercią od piorunu.

w. 46.

„wspólny znaleźli zgon“ — Eteokles i Polinik.

EPEJSODYON I.

w. 15.	„aż się u rządów z myśli swych wygada“ tj. niepodobna dokładnie poznać człowieka, dopóki nie wystąpi czynnie w urzędowaniu i wydawaniu praw. Było to zdanie jednego „z siedmiu mędrców“, iż „władza jest probierzem męża“.
w. 37.	„w świętych obiatach“ tj. potrójnych ofiarach, jakiemi czczono zmarłych (mieszanina miodu z mlekiem, wino i woda) a które według wiary starożytnych dostawały się wraz z nieboszczykami do kraju podziemnego
w. 105.	„skakać przez ogień“ — dosłownie : przeczołgać się, przesunąć się przez ogień — obrządek rozpowszechniony później w Italii, a jeszcze bardziej w wiekach średnich, dla wykazania niewinności.
w. 126.	„chramy“ — świątynie.

STASIMON I.

w. 1-28.

Jestto jakby poetycka odpowiedź na Chór w „Ofiarnicach“ Eschylosa, gdzie czytamy „Wiele jest dziwów na szerokiej ziemi; morze żywi krwiożercze potwory ... lecz któż wyśpiewa zuchwalstwo myśli człowieczej“.

EPEJSODYON II.

w. 45-50.

„głosem tak dzikiej rozpaczy jak ptak“ i td. Często u Sofoklesa spotykane porównanie, znajduje się już w Odysei, XVI, w. 216-219 (w przekładzie L. Siemieńskiego): ....Rozrzewnił się tak jeden, jak drugi.