Strona:PL Schneider Nowe poglądy.pdf/11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

Przejdźmy do dziejów piśmiennictwa greckiego. Dzisiaj wymaga się od historyka literatury, aby zajął wyraźne tudzież zdecydowane stanowisko i sądził z punktu widzenia politycznych przekonań lub filozoficznych zasad. Wyłącznie estetyzujący kierunek i tutaj, jak w ogóle w pojmowaniu kultury greckiej, zawsze już pogrzebany. Sławny z swych ekstrawagancyi i ekscentrycznych mniemań o demokracyi ateńskiej, Schvarcz dopomina się uwzględnienia większego w historyi literatury greckiej kosmicznej i politycznej strony, a przedewszystkiem ścisłych umiejętności. Byłaby to encyklopedya wszech nauk i polimatya w rodzaju pitagorejskiej mądrości, której Heraklit zarzucił, że rozumu nie uczy[1]. Czegoś wprost przeciwnego żąda Biese, a mianowicie „systematycznej świadomości“ i pogłębienia filozoficznego w tej myśli, że dzieje literatury uważać trzeba jako jeden z objawów całej duchowej działalności narodu[2]. Zanim atoli do takiej dalekonośnej syntezy przyjdzie, wypada może do czasu poprzestać na podręczniku Christa, wybornie porządkującym obficie nagromadzony materyał[3]. Już w starożytnej Grecyi o tem wiedziano, że politycznie ostemplowana mądrość i teoretyczna filozofia są jednostronne; dlatego Prodykos nazwał sofistykę, praktycznemi i pośredniemi drogami chodzącą, pograniczem pomiędzy polityką a filozofią[4].

Co do sofistów zwykło się błądzić, biorąc ich za falangę zwartą i jednolitą. Wspólnem jest chyba tylko im wszystkim zamiłowanie w poezyi i to szczególnie lirycznej. Prodykos swój posępny nastrój — uznano go nawet pierwszym oraz najstarszym pesymistą — zaczerpnął z liryki, przesiąkniętej na wskroś pesymizmem, jak to wykazał Baumstark w pięknym wykładzie[5]. Znaną jest predylekcya Protagorasa do Symonidesa, którego Lessing w przedmowie do „Laokoona“ dla błyskotliwych antytez i stylu nazwał greckim Wolterem, a któremu wraz z Bakchylidesem Baumstark przypisał przejście od lirycznego pesymizmu do

  1. Neun Briefe an Prof. Nerrlich über die Litteratur der Griechen. Leipzig 1896. Diels: Herakl. fr. 40 i 129.
  2. Die Aufgaben der Litteraturgesch. Neue Jahrb. f. d. klass. Altert. II. Jahrg. 1899. Bd. 4, 2. Abt. S. 35—45.
  3. Gesch. d. griech. Litter, bis auf die Zeit Justinians. Dritte Aufl. (w Handb. d. klass. Altertumswiss. herausgeg. v. J. von Müller).
  4. Plat. Eutyd. 305 C: σύς (σοφιστάς) έφη Πρόδιϰος μεθόρια φιλοσόφου τε άνδρός ϰαί πολιτιϰού
  5. Der Pessimismus in der griech. Lyrik. Heidelberg 1898. Gomperz: Gr. Den. I., 344 o pesymizmie Prodykosa.