Strona:PL Puszkin Aleksander - Eugeniusz Oniegin.djvu/283

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

»Jednych już niema, inni — w dali«,
Jak Sadi rzekł w »Ogrodzie« swym.[1]
Bez nich Oniegin wykończony,
A Ona, którą duch natchniony
Obrał za wzór Tatjany mej...
Los wiele, wiele odjął jej!...
Szczęśliw, kto nie do dna wysączył
Żywota puhar; szczęsny człek,
Co z uczty ziemskiej wcześnie zbiegł,
Romansu życia nie dokończył,
I tak się umiał rozstać z nim,
Jak ja tu — z Onieginem mym!



  1. Sadi — poeta perski, autor poematu: »Ogród róż«.