Strona:PL Projekt Konstytucji Państwa Polskiego.djvu/043

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

strów, zostaje ogłoszone przez Króla, z powołaniem niniejszego postanowienia.
Rozporządzenie traci moc z samego prawa, jeżeli rząd nie przedłoży go do zatwierdzenia najbliższemu po ogłoszeniu Sejmowi, najpierw Izbie Poselskiej, w ciągu czterech tygodni po zebraniu się Sejmu, lub jeżeli jedna Izba je odrzuci lub też jeżeli Sejm go nie zatwierdzi w przeciągu 6 miesięcy po wydaniu.
Wszyscy ministrowie są odpowiedzialni za natychmiastowe zaprzestanie stosowania rozporządzenia tego rodzaju z chwilą, kiedy straciło moc obowiązującą.

Art. 88. Każda z Izb Sejmowych może zwracać się z adresami do Króla.

Art. 89. Izby Sejmowe mają prawo skierowane do nich petycje przekazywać ministrom.
Na żądanie Izby minister powinien udzielić wyjaśnień w sprawie, której petycja dotyczy.

Art. 90. W Izbie Poselskiej i w Senacie mogą być wnoszone interpelacje do ministrów trybem, w porządku sejmowania określonym.
Minister ma prawo nie udzielić odpowiedzi natychmiast, zapowiadając ją na termin określony, a także odmówić odpowiedzi w umotywowanem oświadczeniu.
Po przeprowadzeniu dyskusji nad interpelacją lub odpowiedzią ministra, Izba może uchwalić, że przyjmuje odpowiedź do wiadomości lub, że jej nie przyjmuje albo wreszcie, że przechodzi do porządku dziennego z podaniem powodów lub bez ich podania.

Art. 91. Każda Izba Sejmu może ustanowić Komisję ze swych członków w celu wyjaśnienia faktów spornych. Izba może nadać Komisji prawo wzywania świadków i znawców do złożenia zeznań na piśmie, a nawet prawo przesłuchiwania ich pod przysięgą na zasadach, ustalonych dla sądów publicznych.

Art. 92. Ministrowie i komisarze rządu mają prawo przemawiać w Izbach Sejmowych poza koleją mówców, zapisanych do głosu.
W głosowaniach mogą brać udział tylko, o ile są członkami Izby.
Na żądanie Izby minister winien się stawić osobiście dla wysłuchania jej oświadczeń.