Strona:PL Pol-Dzieła wierszem i prozą.djvu/294

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Tu umilkł starzec, i dobył różaniec...
Jutrzenka zeszła — i sam ziemi kraniec
Już się nawodził piérwszym brzaskiem zorzy..
Spojrzałem w koło — ha, piękny świat Boży!
Więc i jam westchnął w téj chwili porannéj,
Patrząc w Jutrzenkę do Najświętszéj Panny!