Strona:PL Poezye Karola Antoniewicza tom II.djvu/189

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
PIOSNKA PRZEWOŹNIKA.


N

Nad Dniestr mój nie masz rzeki;
Co tak pięknie płynie;
Płynie, szumi w kraj daleki,
Aż gdzieś w morzu zginie.

Bo to Dniestr nasz ojczysty,
Znany w całym kraju,
Jako kryształ przeźroczysty,
Jako rzeka raju.

Lodem ścięty, burzą wzdęty,
Nieraz groźny, srogi,
Hardy, dumny, nieugięty,
Jednak sercu drogi.

Dźwiga statki i galary
Na srebrzystym grzbiecie,
I rozwozi Boskie dary
Gdzieś po całym świecie.