Strona:PL Platon - Hippjasz mniejszy.pdf/16

 HIPPJASZ: Tak się rzeczy mają.
 SOKRATES: Otóż zdolny, to jest, chyba, każdy taki, który robi co chce wtedy, kiedy chce; więc, powiadam, że nie pod wpływem chorobliwego podniecenia, ani tym podobnych, tylko tak, jak ty: zdolny jesteś napisać moje imię, kiedy zechcesz; tak mówię.
 Czyż każdego, który to ma do siebie, nie nazywasz zdolnym?
 HIPPJASZ: Tak.
 SOKPATES: A powiedz mi, Hippjaszu; prawda, że ty się znasz na rachunkach i na sztuce rachowania?
 HIPPJASZ: Najlepiej ze wszystkich, Sokratesie.
 SOKRATES: Nieprawdaż, i gdyby cię nawet kto zapytał: trzy razy siedmset, jak wielka to liczba? to, gdybyś chciał, najszybciej i najlepiej ze wszystkich powiedziałbyś prawdę w tej sprawie?
 HIPPJASZ: Naturalnie.
 SOKRATES: Czy dlatego, że jesteś najzdolniejszy i najmądrzejszy pod tym względem?
 HIPPJASZ: Tak.
 SOKRATES: A czy ty jesteś tylko najmądrzejszy i najzdolniejszy, czy też i najlepszy w tym kierunku, w którym jesteś najzdolniejszy i najmądrzejszy a mianowicie: w rachunkach?
 HIPPJASZ: I najlepszy przecież, Sokratesie.
 SOKRATES: Więc prawdę powiedzieć w tej sprawie ty najlepiej potrafisz. Tak?
 HIPPJASZ: Mnie się tak zdaje.
 SOKRATES: A cóż jest z fałszem w tej samej sprawie? I tak mi szczerze i wspaniałomyślnie od-