Strona:PL Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa.djvu/102

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

prawdziwe CIało i Krew zostawić, a z Ciała Twego prawdziwy pokarm i z Krwi Twojéj prawdziwy napój uczynić raczył: wierzę mocno, że kto godnie pożywa Ciała Twego i Krew Twoję pije, ściśle się z Tobą łączy i Ty z nim. A jako Ty, Synu Boski! żyjesz przez Ojca niebieskiego, który Cię tu zesłał, tak przez Ciebie żyć będzie, któ Cię należycie usposobiony godnie przyjmuje w Najświętszym Sakramencie. O Jezu! Ty jesteś tak żywym, jako się sam nazywasz i tak ożywiającym chlebem, który z nieba zstąpił, i z którym owa na puszczy manna ani w zacności, ani w skutkach porównać się nie może. A jeżeli ów tak przedziwny i z nieba także dla starozakonnych spuszczany pokarm był w takiéj czci u dawnych, że go z tablicami przykazań i z rógą rozkwitłą Aarona w świętéj skrzyni przymierza Boskiego chowano, którą z nabożeństwem z miejsca na miejsce przenoszono i wiele przez to Twych błogosławieństw Boskich doznawano; nie jestżeś Ty najwięksa i istotna świętości, Boże! godzein, abyśmy Ci pobożną cześć tak w świątyniach, jak na ulicah wyrządzali? Ach Jezu! Oblubieńcze Kościoła chrześciańskiego! Wejrzyjże łaskawie na ten tryumf, któy Ci sprawuje tego czasu taż oblubienica z nami prawowiernymi dziatkami swemi. Przyjmijże od nas Panie! obecnie nasze ku sobie nabożeństwo: przyjmij je, prosimy CIę, na oświadczenie od nas najwyższego podziękowania Ci za wszystkie dobrodziejstwa, a mianowicie za postanowienie tego najś. Sakramentu; przyjmij za przeproszenie Cię za grzechy nasze, za nędze, prześladowania i sromotne zelżywości i męki, któreś bawiąc tu na ziemi ponosił za nas, i dotąd od niektórych wiernych ponosisz, a osobliwie za nieczułość naszę podczas Mszy św. i Komunii: przyjmij i udziel nam potrzebnych łask Twoich teraz w życiu i przy śmierci naszéj. Amen.


AKTY
do Najś. Sakramentu w czasie procesyi.

Bądź pochwalon, miłościwy Jezu, w Sakramencie utajony! który z wysokości nieba zstąpiłeś na ziemię dla zbawienia naszego, i będąc prawdziwym Bogiem, stałeś się prawdziwym człowiekiem. Niech wszelkie kolano na niebie, na ziemi i pod ziemią upada przed wielkością bóstwa Twego.
Bądź pochwalon, miłościwy Jezu, w Sakramencie utajony! któryś w żywocie Twéj Matki, Panny niepokalanéj, nawiedził Elżbietę.