Strona:PL Miciński - Nietota.djvu/136

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

oblicza swego pracuje, aby zdobyć laskę bezczynnego, który siedzi przy stole wspaniale zastawionym.
Brahmani oddalili was od prawdziwego Boga, ich przesądy i okrucieństwo wiodą was do przewrotności umysłu i utraty uczuć moralnych“.
Ten życiorys każe Jezusowi, wracającemu przez kraj Persów, pouczać też czcicieli Słońca:
„Słońce podnosi się, aby was ogrzać podczas waszej pracy; ono się kładzie, aby użyczyć wam spokoju, który ja sam utwierdziłem“.
— Widzimy, że łatwiej było dawnej Ludzkości uzyskać wiedzę ducha, niż wiedzę kosmograficzną, szepnął Arjaman.
— Teraz zaś wśród stert wiadomości przyrodniczych panuje zamęt i ciemność w tych świątyniach, o których mówił Issa:
„Wejdźcie w świątynię, w serce wasze, oświećcie je dobremi myślami, cierpliwością i dowierzaniem niezachwianem, które winniście mieć w waszego Ojca.
Wasze naczynia święte — to są wasze oczy i ręce... czyniąc dobro bliźniemu, spełnicie ten obrządek, który uświetni obraz wasz, w którym przebywa On“.
Koło r. 29 Issa wrócił do Ojczyzny, której los w ujarzmieniu było mu ciężko oglądać.
Kiedy szpiedzy Piłata już go otaczali, on uczył:
„Nie wierzcie w cuda — człowiek nie może wstrzymać szaleństwa huraganu, ani rozwiać dżdżu.
Lecz jest cud, który człowiek może spełnić: pełen wiary szczerej wykorzeni on ze serca wszystkie złe myśli i aby dosięgnąć celu, nie będzie szedł już drogami niesprawiedliwości.
Nie dawajcie wiary wieszczkom. Bóg jeden zna przyszłość; kto zapytuje wróżbitów, zanieczyszcza świątynię,