Strona:PL Maurycy Urstein-Eligjusz Niewiadomski w oświetleniu psychjatry.pdf/69

rozwoju i w przebiegu cierpienia umysłowego. Zawdzięczają to przedewszystkiem bezpośredniej swej spostrzegawczości oraz intuicji, którą obdarzony jest każdy prawdziwy poeta. Niekiedy czerpią je z własnych takich samych lub zbliżonych cierpień – czego przykładem klasycznym jest epileptyk psychiczny Raskolnikow Dostojewskiego. Zdarzało się też, że poeta opierał się na wiadomościach naukowych z dziedziny psychjatrji, które – o ile wogóle w owe czasy o nich mówić możemy – np. Szekspir niewątpliwie posiadał.
 Jeżeli twórczość poetycka naszych czasów dokładniej przedstawia nam zaburzenia psychiki, a opisy anomalji w sferze życia duchowego bardziej zgodne są z rzeczywistością, dzieje się to dzięki temu, że psychjatrja dostarczyła w całym szeregu dzieł ogólno dostępnych – że wymienię tu prace Krafft-Ebinga, Möbiusa, Forella, Laehra i Molla — dużo bogatego materjału i wskazała należyte metody analizy psychologicznej. Prace te przyczyniły się też do obudzenia w szerokich masach odpowiednich pojęć w stosunku do dziwacznych często objawów chorej psychiki i uświadamiały ludzi na tyle, że przestali bawić się „warjatem“, że z czasem miejsce naiwnej ciekawości, która do niedawna jeszcze ku uciesze tłumu kazała otwierać podziemne cele izolacyjne zakładów dla obłąkanych, zajęło głębokie współczucie dla tych