Strona:PL Maurycy Urstein-Eligjusz Niewiadomski w oświetleniu psychjatry.pdf/55

raturze psychjatrycznej najbardziej znanym, jest przypadek, który ogłosił Legrand du Saulle. Dotyczył on kupca paryskiego, który dłuższy czas podróżował w stanie zamroczenia, aż nagle ocknął się w Bombay. W drodze, podczas jazdy kolejowej lub morskiej, chorzy tacy zwykli zachowywać się zupełnie prawidłowo, sami kupują bilety, wyszukują sobie hotele, płacą rachunki, prowadzą towarzyskie rozmowy i t. d. Niekiedy stan zamroczenia trwa jeszcze dłużej. Alzheimer mówi o przypadkach, w których okres ten ciągnął się 1½ roku, tak, że pacjent nie pamiętał o tem, że się w tym czasie przeprowadził do innego mieszkania, a chora nie wiedziała o swem najmłodszem dziecku, które w okresie zamroczenia przyszło na świat. I ja widziałem pacjentkę, która cały okres ciąży i porodu przebyła w stanie zamroczenia, potem zaś nie chciała uznać dziecka, które w owym czasie urodziła, za swoje, twierdząc, że to nie jest jej własne, lecz „podsunięte“.
 Nie mniej ciekawe są przypadki takie z punktu widzenia sądowo-lekarskiego. Kraepelin (wyd. VII, tom II, str. 640) opisuje np. chorego, który w stanach zamroczenia pisywał do policji, oskarżając siebie samego o popełnione przestępstwa: raz o usiłowanie zgwałcenia – innym razem o zabójstwo. Za pierwszy, jakoby dokonany czyn kazirodczy, osobnik ten został przez sąd skazany na więzienie, i dopiero w czasie późniejszego docho-