Strona:PL Leroux - Dziwne przygody miłosne Rouletabilla.pdf/114

 — O, tak, bo Rouletabille zaraz wróci, nie znalazłszy go.
 — Czuję wyrzuty sumienia! — westchnął Candeur.
 — Wyrzuty?
 — Tak ledwie mogę wytrzymać. To, co robimy, jest, zdaje się, szkaradne!
 — To dla jego dobra...
 — Pierwszy raz w życiu oszukuję go. Wydaje mi się to zbrodnią!
 — Nie dowie się nigdy...
 — Tak, ale ma serce wrażliwe przy wielkim rozumie, boję się o niego...
 — Lepiej, że ty go oszukasz jak ta Iwana, z którą się chce żenić.
 — Mój Boże! Wraca... widzisz go? Nie odważę się spojrzyć mu w oczy.
 Rouletabille wrócił.
 — To dziwne! — powiedział. — Nigdzie ani śladu Priskiego! Wracajmy prędko do domu!
 Nagle zwrócił się do Candeura i biorąc go za ramiona rzekł:
 — Candeur, co to wszystko znaczy? Pamiętasz coś mi obiecał? Powiedziałeś, że będziesz nad nią czuwał jakby to szło o mnie samego. Przecież nie zechcesz mi sprawić przykrości? Prawda? Nie jesteś do tego zdolny! Wiem, że jej nie lubisz, ale mnie kochasz. Odpowiadaj!