Ta strona została przepisana.
Horacy.
(O, XXX, I. III).
Exegi monumentum…
Stworzyłem sobie pomnik twardszy, niż metale,
Wyższy! niźli piramid królewskich budowy
Nie obalą go wieki, ni Akwilon w szale,
I nie zniszczą go ciosy burzy piorunowej.
Nie, ja cały nie umrę, mroków śmierci srogiej
Część ma wielka uniknie, sławą zabrzmi wszędzie.
Póki z cichą westalką w Kapitolu progi
Wstępować będzie kapłan, ona istnieć będzie.
Będą o mnie mówili w ojczystej krainie,
Gdzie Anfidus przepływa z warczeniem wściekłości,
Gdzie pośród biednych ludów Daunus królem słynie,
Że z najniższego stanu wzrosłem do wielkości:
