Ta strona została przepisana.
John Andersen.
John Andersen, mój luby,
Gdy zeszliśmy się, John —
Na czole twem był gęsty
Czarnego włosa plon.
Dziś czoło twoje łyse,
Przypruszył włosy szron,
Lecz bądź mi błogosławion
John Andersen, mój John!
John Andersen, mój druhu,
Śród różnych zmian i stron
Pod górę szliśmy razem
Pod wspólny śmiechu ton.
Dziś idziem ku dołowi,
Zejdź ze mną pod ten skłon,
Ot tam uśniemy razem
John Andersen, mój John!
