W noc sylwestrową zarządza się alarm. Zbiórka całej drużyny odbywa się w polu przy trzech drzewach. Przed rozpalonym ogniem ustawia się wysoki tron ze śniegu. Na sznurze wyciąga się przed śnieżny tron kukłę słomianą, która ma na plecach płachtę z numerem kończącego się roku. Kolejno harcerze stojący w kręgu wypowiadają swoje żale do starego roku. Odbywa się sąd. Wszyscy kciuki palcy zginają w stronę ziemi.
Stary rok o dwunastej godzinie przy uderzeniach w gong zostaje spalony. Na śnieżny tron zastępowi sadzają Nowy Rok (również słomiana kukła, ale ładniejsza, ho, ho!). Wszyscy wypowiadają życzenia. Potem następuje ogólna karuzela. Na marszu drużyny kończy się uroczystość, (Chorągiew Warszawska).
Jest zwyczajem bardzo silnych drużyn wyruszania jakiegoś tam dnia z zimowych leż na wycieczkę z rozbiciem na trzy dni obozu na śniegu.
Każdy zastęp ładuje swój sprzęt, narty, namioty na toboggany i staje w szlejach.
Przed karnie ustawione zaprzęgi zajeżdża na nartach komendant zimowiska. Zwija banderę na maszcie i wydaje komendę:
Napiąć szleje! Marsz!