Strona:PL Klonowic-Flis to jest spuszczanie statków Wisłą.djvu/040

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

109.   W okręcie Parys uniósł cudzą żonę
Z Lacedemonu do Troji[a] w swą stronę;
Zamorską przywiódł w dom cudzołożnicę
Na swą łożnicę.[1]
110.   Przez morze Minos wjechał do Megary,
Odniósł od Scyli[b] niepobożne dary,
Włosy ojcowskie, które miał w swej głowie
W nich wszytko[c] zdrowie.[2]
111.   Potem[d] w okręciech[e] począł wieść i wojny
Na wodnem[f] polu naród niespokojny;
Tak wojsko wojskiem karmi bez pochyby
Na morzu ryby.[3]
112.   Frajbiterowie[g] poczęli też zatem[h]
W okręciech zbijać po morzu wichrzatem[i],
A okrom ziemnych łotrów ma też swoje
Woda rozboje.[4]
113.   Kupiec nieborak przez ogień, przez góry
Wiedzie niepewne choć bogate fury[j];

  1. Tr. z Lacedaemonu do Troiey. M. T. do Troi. B. do Trojej.
  2. Tr. T. i B. Scylle. M. Scylli.
  3. T. B. i M. wszystko.
  4. Tr. M. i B. potym.
  5. M. w okrętach.
  6. Tr. M. i B. na wodnym.
  7. T. B. frejbiterowie. M. Tr. freyb:
  8. Tr. M. i B. zatym.
  9. Tr. M. i B. wichrzatym.
  10. M. fóry. Tr. fory.
  1. Parys syn Pryjama, króla Troji, uwiózł z Grecyji Helenę, żonę Menelaa, króla Sparty, co stało się przyczyną wojny trojańskiej.
  2. Minos, król Krety, według wyroczni tylko wtedy mógł Megarę zdobyć, kiedy król jej Nizus włosy swoje czerwone utraci. Dopomogła Minosowi do zwycięstwa Scyla, córka Nizusa, która pokochawszy wroga ojcowskiego, swemu ojcu włosy ucięła i Minosowi ofiarowała. Minos przyjął wprawdzie dar ten, ale gardząc wyrodną córką, w morze ją wrzucić kazał. Konstrukcyja w tej wrotce bardzo dowolna, bo wyrazy w swej głowie gramat. odnoszą się do Minosa, chociaż co do sęsu mowa o głowie Nizusa.
  3. Naród niespokojny, ludzie umysłu niespokojnego. Tak wojsko itd.: na morzu ciała zabitych wrzucają w morze, gdzie naturalnie rybom na pokarm służą.
  4. Frajbiter z niem. der Freibeuter, rozbójnik morski. Zbijać, rozbijać. Wichrzatem, burzliwem. Okrom, prócz.