Strona:PL Kazimierz Czapiński - Partja wrogów ludu pracującego (endecja).pdf/36

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
KONKLUZJA.

Z dotychczasowych wywodów jasno wynika, że endecja jest to klasowa partja polskiej burżuazji, posiłkująca się frazesem religijnym, nacjonalistycznym i antyżydowskim, ażeby zamaskować swój rzeczywisty klasowy, burżuazyjny charakter. Jej oficjalną ideologią jest „solidarność narodowa“, ale jest to frazes, przykrywający właśnie walkę klasową burżuazji przeciwko ludowi pracującemu.
Historyczny przegląd wypadków wykazał nam, że gdy lud zrywał się przed wojną i podczas wojny do walki o niepodległość — endecja wszelkiemi siłami występowała przeciwko niemu.
Gdy w dobie budowy niepodległości (i później) lud pracujący rozbudował demokrację w Polsce, endecja czyniła wszystko, ażeby temu przeszkodzić i demokrację złamać.
Wreszcie gdy lud pracujący stawiał swoje społeczne żądania np. w zakresie ustawodawstwa robotniczego lub ustawy o reformie rolnej, endecja jako klasowa partja burżuazyjna walczyła z całej siły przeciw tym żądaniom.
Jednocześnie starała się gromadzić siły faszystowskie celem złamania demokracji.
Tak odegrała i odgrywa endecja fatalną rolę w dziejach Polski demokratycznej jako partja polskiej świadomej reakcji. Żaden frazes „narodowy“ czy „religijny“ nie zdoła tej haniebnej roli i tej reakcyjnej istoty osłonić!
Bezwzględna walka z endecją jest obowiązkiem ludu pracującego, broniącego niepodległości, rozbudowującego demokrację i zmierzającego ku socjalizmowi. Wymaga tego — interes państwa; interes demokracji; interes socjalizmu!