Strona:PL Karol Miarka - Kantyczki 03.djvu/047

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Wchodząc do szopy, klękali, Bogu cześć, chwałę oddali, * Przynieśli Mu dary oto: mirrę, kadzidło i złoto.

Na to Boże narodzenie, wesel się wszystko stworzenie, * Świętą Trójcę wyznawajmy, Bogu cześć i chwałę dajmy.

(Pieśń powyższa śpiewana także bywa z dodatkiem następnym po każdej zwrotce).

Wesoła nowina, powiła nam Syna, Marya. (Lub): Hejnam pasterze, grajcie Panu szczerze, * Narodzonemu Dzieciąteczku.



PIEŚŃ  44.


Dzieciątko się narodziło z czystej Dziewicy, * Którego Anieli chwalą, jak powiernicy, * Przed którym wół i osieł na kolana klękali * Albowiem swoim Stwórcą być Go poznali.

Trzej Królowie przyjechali z wielkiemi dary, * Mirrę, kadzidło i złoto Jemu dawali. * I my także chwałę dajmy Dzieciątku temu, * Jako Panu i Zbawicielowi naszemu.





PIEŚŃ  45.


Dziecię, Bóg maleńki * Z niewinnej Panienki. * Dziś się rodzi o północy, * Wśród zimnej stajenki.

O Najwyższy Panie! * Waleczny hetmanie! * Zwyciężonyś, mając rączki * Miłością związane.

Leżysz na tem sianie, * Królu nieba, ziemie, * Jak baranek na zabicie, * Za moje zbawienie.

Pójdź do serca mego, * Tobie otwartego, * Przysposób je do mieszkania * I wczasu Swojego.